Yaşınız kaç olursa olsun, herşeyi sıfırladığınız zamanlarınız vardır. Bazen dönüm noktasıdır, bazen bitiş. Kendinize yeni bir yol çizebilmişseniz, çözümler üretebilmişseniz dönüm noktasıdır orası. Ama kendi cevherini keşfedemeyenler için ise bitişdir. Belli bir yaşa kadar okulla, derslerle, kurslarla hazırlık yaparız hayata. Hep bir amaç vardır hayatımızda. Ya da bir sevgiliye gönül verip ona kavuşmanın umudu olur amaç. Peki bunların hepsi bittiğinde? Okul bittiğinde, sevgili gittiğinde. Öylece kala kalıyor insan.

Herkesi herşeyi geride bırakıp yeniden başlama zamanıdır işte. Tabi öyle kolay olmuyor bazen izleri silebilmek, bütün inşâ ettiğiniz hayallerinizi sıfırlamak. Ama zaman arka çıkıyor sizin dertlerinize. Destek oluyor kimsenin olmadığı kadar. Ve birgün bakıyorsunuz artık değişme zamanı gelmiş. Yeni hedefler, yeni heyecanlara kollarınızı açmanın vakti.

Tecrübelerin yaşla ilgisi yoktur, yaşanmışlıklarla ilgisi vardır. İyi-kötü yaşadıklarından ders çıkarabilendir akıllı insan. Aksi takdir de herkes yaşıyor birşeyler, herkes için akıyor zaman. Önemli olan bize sunulan bu ömrü en az hatayla sonlandırmak. Bir yaşadığından bin ders çıkararak yaşamak. Herşeyi yaşamamız mümkün değil elbette. Ailenin kıymetini bilmek için illâ ki onları kaybetmeyi beklememeli. Aşkı tadında, zamanında taçlandırmalı. İşini hergün, ilk başladığı gün gibi gitmeli.

Bunların farkına varabilmek için işte, sıfırlamak gerekiyormuş meğer. Sıfırladım ben, şimdi herşey yeniden başlıyor...